وبلاگ محمود امین طوسی: MATLAB و پردازنده‌های چند هسته‌ای (۲)

۱۳۸۹/۰۲/۰۷

MATLAB و پردازنده‌های چند هسته‌ای (۲)

یاد آن روزهایی که با ماشین حساب fx 3600 برنامه می‌نوشتم و وقتی ماشین حساب برای اجرای یک برنامه ۲ دقیقه در کما فرو می‌رفت، به‌خیر. از اینکه می‌توانستم حسابی مشغولش کنم کیف می‌کردم.
حالا هم وقتی نمی‌توانم از تمام ظرفیت پردازشی سیستم -درحالیکه نیاز دارم- استفاده کنم اعصابم خرد می‌شود.
قبلاً در این پســـــت راجع به چگونگی استفاده از چند هستهٔ CPU در MATLAB مطلبی را نوشته بودم و گفته بودم:

ظاهراً نسخه‌های جدید MATLAB امکانات موازی سازی، محاسبات توزیع‌شده و چندنخی (Multithreading) خوبی دارند.

اون موقع هنوز نسخه جدید را نداشتم ولی به تازگی MATLAB نسخهٔ R2009a را نصب کرده‌ام که جعبه ابزار Parallel Computing را دارد. یک دستور اضافه شده در این نسخه، دستور parfor است که برای اجرای عملیات یک حلقه، به صورت همزمان بر روی چند هسته بکار می‌رود. نحوهٔ استفاده از آن هم همانند for است با یک سری محدودیت‌ها. به صورت موازی درآوردن یک الگوریتم نه همیشه شدنی و نه همیشه راحت است؛ لیکن MATLAB جدا از برخی محدودیت‌ها، کار را برای برنامه‌های Single Instruction Multiple Data یا SIMP، بسیار راحت کرده است. نحوهٔ استفاده از این دستور برای اجرای دستوراتی خاص روی چهار هسته در زیر آمده است:

matlabpool('open','local',4)

parfor i=1:4 statements end
matlabpool('close')

اگر برنامه‌ای را به صورت معمول نوشته باشید و مثلاً ۷۰درصد اوقات سی‌پی‌یوی شما مشغول باشد و با دستورات فوق برنامهٔ خود را برای استفاده از چند هسته اصلاح نمایید، هر چهار هسته صددرصد مشغول بوده و سرعت بیشتری در حصول به نتیجه را شاهد خواهید بود؛ البته باز هم به شرطها و شروطها.
فعلاً به همین معرفی parfor بسنده می‌کنم؛ اشاءالله بعداً بیشتر خواهم گفت.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

حدیث قدسی

اولین پست
امام صادق علیه السلام بیان نموده اند که خدای تعالی می فرماید:
" به عزت و جلال و بزرگواری و جایگاه مرتفع عرشم سوگند که امید هر کسی را که به جز من امیدوار باشد حتماً و حتماً به وسیلۀ نومیدی خواهم برید و لباس مذلت و خواری در نزد مردم را حتماً و حتماً به او خواهم پوشانید و او را از نزدیک شدن به بارگاهم حتماً و حتماً دور خواهم ساخت. آیا در سختی ها جز مرا آرزو می کند و حال آنکه سختی ها همه بدست من است و به جز من امید بسته؟ و با حلقه فکر در خانۀ غیر مرا می زند و حال آنکه کلید درهای بسته بدست من است و در خانۀ من بروی هرکس که مرا بخواند باز است و کیست آنکه در مصیبت هایش مرا آرزو کرد و من رشته اتصال او را با خودم در آن مصیبتها بریدم؟ و کیست آنکه در مقصودی که داشت امید به من بست و من امیدش را قطع کردم؟ نگهداری آرزوهای بندگانم را خودم بعهده گرفتم ولی آنان به نگهداری من راضی نشدند و آسمانهایم را از فرشتگانی که از تسبیح خوانی من ملامتی به خود راه نمی دهند پر کردم و دستورشان دادم که درهای میان من و بندگانم را نبندند ولی بندگانم به گفتۀ من اعتماد نکردند. آنکس که مصیبتی از مصیبتهایش شب هنگام بسراغش می آید مگر نمی داند که هیچ کس به جز من بر برطرف کردن آن مصیبت مالک نیست؟ آیا بندۀ من مرا چنین می بیند که من پیش از سؤال کردن آغاز عطا کنم سپس که از من سؤال کنند اجابتشان نکنم؟ مگر من بخیلم که بندۀ من مرا به بخل نسبت می دهد؟ مگر بخشایش و کرم از آن من نیست؟ مگر گذشت و رحمت بدست من نیست؟ مگر من محل آرزوها نیستم؟ پس چه کسی رشتۀ آرزوها را به جز من می تواند قطع کند؟ آنان که آرزومندانند مگر نمی ترسند که به جز من آرزو می بندند؟ اگر همۀ اهل آسمانهایم و اهل زمینم همگی آرزوها داشته باشند، آنگاه من به هر یک از آنها به اندازۀ همۀ آنچه همگی آرزو دارند بدهم به قدر ذره ای از ملک من کم نمی شود و چگونه ممکن است کم شود ملکی که من خودم قیم و برپادارندۀ آن هستم؟ ای بدا بحال آنان که از رحمت من ناامیداند و ای بدا به حال آنکه معصیت مرا بکند و احترام مرا نگاه ندارد."