وبلاگ محمود امین طوسی: ژوئیهٔ 2009

۱۳۸۸/۰۵/۰۵

صفحه کلید فارسی

من در حال حاضر از صفحه کلید فارسی استاندارد استفاده می‌کنم ولی مشکلی که با آن دارم آن است که برای زدن نیم فاصله باید از Shift+B‌استفاده کنم در حالیکه قبلاً از Shift+Blank استفاده می‌کردم. در صفحه کلید فارسی جدیدی که توسط آقای اخگری آماده شده است این مشکل حل شده است. آنرا می‌توانید از اینجا بارگیری نمایید. در این صفحه کلید با استفاده از Shift+Blank هم می‌توان نیم‌فاصله را داشت. شایان ذکر است که برای نصب آن اگر از قبل Persian Experimental Keyboard را دارید باید ابتدا آنرا حذف نموده، سیستم را ری‌استارت کرده و اقدام به نصب این صفحه کلید نمایید.

۱۳۸۸/۰۵/۰۱

نسخه جدید زی‌پرشین

آخرین نسخه زی‌پرشین (۱.۰.۲) که مدتی پیش به CTAN داده شده بود امروز در توزیعهای میک‌تک هم قرار گرفت. با بروزرسانی بسته‌های bidi و xepersian آخرین نسخه را داشته باشید.

افزونه Compare در ++Notepad

از وقتی نوت‌پد++ خودم را به نسخه ۵.۳.۱ که یونیکد را پشتیبانی می‌کند نصب کرده‌ام، افزونه Compare آن (نسخه ۱.۵.۴) از کار افتاده و با این نسخه از نوت‌پد++ سازگار نیست.
اگر شما هم این مشکل را دارید از ComparePlugin1.5.2.unicode.zip استفاده کنید.

حدیث قدسی

اولین پست
امام صادق علیه السلام بیان نموده اند که خدای تعالی می فرماید:
" به عزت و جلال و بزرگواری و جایگاه مرتفع عرشم سوگند که امید هر کسی را که به جز من امیدوار باشد حتماً و حتماً به وسیلۀ نومیدی خواهم برید و لباس مذلت و خواری در نزد مردم را حتماً و حتماً به او خواهم پوشانید و او را از نزدیک شدن به بارگاهم حتماً و حتماً دور خواهم ساخت. آیا در سختی ها جز مرا آرزو می کند و حال آنکه سختی ها همه بدست من است و به جز من امید بسته؟ و با حلقه فکر در خانۀ غیر مرا می زند و حال آنکه کلید درهای بسته بدست من است و در خانۀ من بروی هرکس که مرا بخواند باز است و کیست آنکه در مصیبت هایش مرا آرزو کرد و من رشته اتصال او را با خودم در آن مصیبتها بریدم؟ و کیست آنکه در مقصودی که داشت امید به من بست و من امیدش را قطع کردم؟ نگهداری آرزوهای بندگانم را خودم بعهده گرفتم ولی آنان به نگهداری من راضی نشدند و آسمانهایم را از فرشتگانی که از تسبیح خوانی من ملامتی به خود راه نمی دهند پر کردم و دستورشان دادم که درهای میان من و بندگانم را نبندند ولی بندگانم به گفتۀ من اعتماد نکردند. آنکس که مصیبتی از مصیبتهایش شب هنگام بسراغش می آید مگر نمی داند که هیچ کس به جز من بر برطرف کردن آن مصیبت مالک نیست؟ آیا بندۀ من مرا چنین می بیند که من پیش از سؤال کردن آغاز عطا کنم سپس که از من سؤال کنند اجابتشان نکنم؟ مگر من بخیلم که بندۀ من مرا به بخل نسبت می دهد؟ مگر بخشایش و کرم از آن من نیست؟ مگر گذشت و رحمت بدست من نیست؟ مگر من محل آرزوها نیستم؟ پس چه کسی رشتۀ آرزوها را به جز من می تواند قطع کند؟ آنان که آرزومندانند مگر نمی ترسند که به جز من آرزو می بندند؟ اگر همۀ اهل آسمانهایم و اهل زمینم همگی آرزوها داشته باشند، آنگاه من به هر یک از آنها به اندازۀ همۀ آنچه همگی آرزو دارند بدهم به قدر ذره ای از ملک من کم نمی شود و چگونه ممکن است کم شود ملکی که من خودم قیم و برپادارندۀ آن هستم؟ ای بدا بحال آنان که از رحمت من ناامیداند و ای بدا به حال آنکه معصیت مرا بکند و احترام مرا نگاه ندارد."